Zieleń, w tym drzewa, krzewy i rośliny zielne, jest ważnym elementem towarzyszącym drogom pełniącym funkcje sanitarne, przyrodnicze, społeczne i kulturowe, które J. Solon szeroko opisał i skategoryzował jako usługi ekosystemowe. Jakkolwiek rola zieleni przyulicznej nie jest kwestionowana, to już być albo nie być dla drzew przydrożnych jest tematem dyskusyjnym i wywołującym spory etyczne. Drzewa są też niedostatecznie chronione i w dużym stopniu wystawione na niekorzystne działanie czynników stresowych miasta. Choć w przeciwieństwie do sadzenia drzew zakładanie w pasach przydrożnych trawników i zakrzewień nie budzi protestów, to i tu widać brak dbałości i niszczenie.

Ważnym elementem w procedurze uzyskiwania pozwolenia na budowę lub zezwolenia na realizację inwestycji drogowej jest projekt budowlany, który powinien być dostosowany do specyfiki, charakteru i stopnia skomplikowania robót budowlanych.

W ostatnich latach wzdłuż polskich dróg zbudowano tysiące kilometrów ekranów akustycznych, na które można wprowadzić pnącza – rośliny doskonale radzące sobie w trudnych warunkach drogowych…

Dla każdej inwestycji drogowej należy przygotować m.in. opracowania geodezyjno-kartograficzne dla celów projektowych oraz formalnoprawne dotyczące nieruchomości.

Drzewa są najbardziej narażonym na stres środowiskowy elementem zieleni przyulicznej, więc – aby spełniały swoją funkcję – wymagają prawidłowej pielęgnacji.

Inwestycje drogowe wymagają długiego procesu przygotowania, niezależnie od tego czy jest to droga gminna, powiatowa, wojewódzka, czy krajowa. Czas i tempo przygotowania inwestycji drogowych zależy od wielu czynników, takich jak: stabilność i jakość prawa, ciągłość strategii i programów rozwoju sieci drogowej, stabilność sposobów realizacji programów (tradycyjny, koncesyjny, partnerstwo publiczno-prywatne).